top of page

من سمیرا ابراهیمی هستم

من کشته شدم، در تاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۴۰۱. بیست و پنج سالم بود، متولد؟؟. اهل و ساکن کرمان بودم. متأهل و یه نوزاد هشت ماهه داشتم و به بلاگری در فضای مجازی مشغول بودم. با شروع اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا ژینا امینی، وقتی هموطنای غیورم تو کرمان به اعتراضات پیوستن منم در کنارشون مبارزه میکردم. توی فضای مجازی هم شروع کردم به انتشار فراخوانهای اعتراضات و دایم استوری انقلابی میذاشتم. روز یکشنبه ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۱ بود که نیروهای امنیتی منو بازداشت کردن. دو روز تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفتم، مامورا ضربه های شدیدی به سر و صورتم وارد کردن، ولی عاقبت تاب نیاوردم و به کما فرو رفتم…


منو به بیمارستان مهرگان کرمان انتقال دادن ولی دیگه دیر شده بود، من در اثر جراحات وارده از شکنجه چشم از دنیا فرو بستم…وقتی مامورا دیدن کشته شدم سریع جنازمو ربودن و بدون اطلاع خانوادم بردن و خودشون دفن کردن….


خانواده داغدارم مجلس ختمی در منزل مادربزرگم تو خیابون ابوذر برام برگزار کردن. مراسم چهلم هم در تاریخ ۳ بهمن ماه ۱۴۰۱ بر سر مزارم بر پا شد. هموطن‌، من یکی از جانباخته های گمنامم که اطلاعات بیشتری در موردم موجود نیست. حکومت جنایتکار منو به جرم گذاشتن استوریهای انقلابی در اوج جوانی ناجوانمردانه زیر شکنجه به قتل رسوند. من آرزوی بزرگ کردن نوزادمو به گور بردم…


نذار خونم پایمال بشه، در راه آزادی مبارزه کن و روزی که جشن پیروزی گرفتی از منم یاد کن…


Comments


bottom of page