من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ مهرماه ۱۴۰۱. فقط ۱۸ سالم بود، متولد؟. فرزند یابر، عرب اهل و ساکن خرمشهر در استان خوزستان و دانش آموز بودم.
تجمعات ضد حکومتی در مرداد ماه ۱۴۰۱ در آبادان شکل گرفت و منطقه در آستانه اعتراضات گسترده مردمی بود، به همین دلیل مزدورا برای وحشت افکنی اقدام به بازداشت و قتل مردم بیدفاع میکردن. روز ۳ مرداد ماه ۱۴۰۱ بود که منم در کنار هموطنام تو خیابون اعتراض خودمو فریاد زدم. مزدورای اطلاعات سپاه منو شناسایی کردن و توی خرمشهر دزدیدن. من سه ماه تو بازداشتگاه اطلاعات خرمشهر تحت شکنجه قرار گرفتم، آنقدر شکنجه شدم که عاقبت تاب نیاوردم و چشم از دنیا فرو بستم….
بعد از قتل ناجوانمردانه من مامورای امنیتی به خانوادم اطلاع دادن که من کشته شدم ولی شدیدا اونا رو تهدید کردن که اجازه برگزاری مراسم خاکسپاری و حتی سوگواری ندارن و جسم بیجون منو فقط به برادرم تحویل میدن اونم در صورتیکه خاکسپاری یه نفره انجام بشه و هیچکس دیگه از اعضای خانواده حضور نداشته باشن!
توی سردخونه وقتی برادرم پیکر منو دید آنقدر تکه پاره و داغون بود که از سر و صورت و حتی بدنم قابل شناسایی نبودم، برادرم منو از روی دستام و لباس و کفشم شناسایی کرد.
پیکر بیجون من در تاریخ ۲ آبان ماه ۱۴۰۱ ساعت شش صبح در آرامستان زادگاهم خرمشهر غریبانه و فقط با حضور برادرم در جو امنیتی شدید به خاک سپرده شد….
هموطن، جنایتکارا منو در حالی که سالم بودم ربودن و ماهها زیر شکنجه عذابم دادن، من برای به دست آوردن یه زندگی بهتر جنگیدم و تو این راه جان دادم. آزادی بها داره برای به دست آوردنش مبارزه کن و روزی که پیروز شدی به یاد منم باش، من که با آرزوهام و رویای آزادی خاک شدم…💔
#مهسا_امینی
#علیه_فراموشی