top of page

من ⁧ پدرام جعفری کمیجانی⁩ هستم.

Writer's picture: LoabatLoabat

من کشته شدم. ۱۸ ساله بودم متولد ۳ آبان ۱۳۸۰ ، اهل فردیس کرج و دانش آموز سال آخر دبیرستان در رشته تجربی. عاشق ورزش و باشگاه رفتن بودم. روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸ مثل همیشه داشتم از باشگاه به خونه برمیگشتم، خیابونا خیلی شلوغ بودن ، وسط شلوغیه اعتراضا گیر کردم که از داخل یه ساختمون نیمه کاره در خیابون بیات نزدیک فلکه پنجم فردیس بهم تیراندازی کردن و یه گلوله مستقیما به قلبم اصابت کرد و من حتی فرصت نکردم چشمامو ببندم فقط افتادم زمین! مردم منو به درمونگاه رسوندن و به مادر و پدرم اطلاع دادن که من تیر خوردم. اونا وقتی اومدن دیدن من روی تخت دراز کشیدم و بهم سرم زدن، باورشون نمیشد ولی من مرده بودم، مادرم دو سه ساعت منو در بغل گرفته بود و میگفت پدرام پاشو! پدرام پاشو! بعد منو بردن پزشک قانونی برای انجام کالبد شکافی و بعد از سه روز یعنی در روز ۲۸ آبان ۱۳۹۸ من در بهشت سکینه به خاک سپرده شدم در یه فضای کاملا امنیتی. چون جزو کشته های آبان بودم حتی به دوستام و همکلاسیها و معلمام اجازه ندادن مراسم یادبودی برام برگزار کنن.

‏پدرم از کشته شدن من شکایت کرد و اونا گفتن کار «اشرار و داعش» بوده!!!! و نهایتا شکایت به سرانجام نرسید.

‏من توقع زیادی از زندگی نداشتم فقط میخواستم تحصیل کنم گرچه اونقدر سهمیه شهدا و غیره بود که فکر نمیکردم دانشگاه قبول بشم، و میخواستم برم یه کار یاد بگیرم و پول در بیاورم...که نذاشتن…که نشد….و آرزوهام با من دفن شدن در حالیکه فقط ۲۲ روز از تولد هجده سالگیم گذشته بود💔

‏⁧ #مهسا_امينی‌⁩

© Design by Lady Verta

bottom of page